MIOFASCIJALNI BOLNI SINDROM I TRIGER TAČKE
Miofascijalni bolni sindrom
Miofascijalni bolni sindrom je hronični bolni poremećaj koji zahvata mišić i fasciju (vezivno tkivo). Kod ovog sindroma na telu se pojavljuju bolna mesta koje se nazivaju triger tačke (trigger point – eng.) tj. tačke okidači bola. Miofascijalni bolni sindrom nastaje zbog preopterećenja mišića, povreda, svakodnevnog zamora i stresa, nepravilnog držanja tela, depresije i neraspoloženja. Kod ovog sindroma mišići su konstantno napeti. Simptomi koji se ispoljavaju su dubinski bol u mišićima koji zahvata dva ili više mišića. Bol koja se zadržava u mišićima utiče na kvalitet sna i obavljanje svakodnevnih aktivnosti.
Triger tačka – tačka okidač bola
Triger tačka ili tačka okidač bola nastaje kao posledica oštećenja miofascijalnog tkiva. Kad se mišić neprekidno napreže, jedan deo mišićnog vlakna se razvuče, nakon čega se ne vrati u prethodno normalno stanje. Tako nastaje otok na mišiću koji se zaglavi u kontrahovanom položaju i ne opušta se. Ovaj otok se zove triger tačka – tačka okidač bola. Po načinu delovanja, razlikuju se aktivne i latentne triger tačke. Aktivne triger tačke bole same od sebe, dok latentne triger tačke bole samo na pritisak. Pritiskom na triger tačku, bol se reflektuje na udaljeno mesto. To se zove reflektujući bol. Recimo, ako imate glavobolju, veoma je moguće da je u pitanju reflektujući bol čiji je uzrok triger tačka u vratu ili leđima. Ovaj reflektujući bol je uglavnom stabilan, dosadan i često dubok. Bol se javlja kod kretanja ili mirovanja.
Miofascijalna terapija miofascijalnog bolnog sindroma i triger tačaka
Kod tretiranja miofascijalnog bolnog sindroma se kombinuje miofascijalna terapija, vežbe istezanja, odmor i vežbe koje smanjuju uticaj stresa na telo.
Miofascijalni bol potiče od:
• Napetih mišića koji podržavaju skelet
• Povučenih mišića i vezivnog tkiva od strane fascije
• Kontrakcije mišićnih vlakana, triger tačke
Kod tretiranja miofascijalnog bolnog sindroma neophodno je razumeti uzrok nastanka i simptome, te njihovu međuzavisnost. Smatra se da miofascijalni bolni sindrom nastaje kao posledica hroničnog preopterećenja mišića. To znači da se određeni mišići ili mišićne grupe koriste iz dana u dan, bez mogućnosti da se mišić/mišići odmore. Ovakva naprezanja dovode do toga da postaju stegnuti i skraćeni. Skraćen mišić utiče na povlačenje drugih mišića, pa vremenom dolazi do pojave bolnih simptoma. Pošto je svaki mišić obavijen i prožet fascijom, fascija ne samo da postaje zgrčena i kruta, nego i održava ovo stanje napetosti. Ako se ne tretira, stegnuta fascija onemogućava protok krvi u ovim delovima. Cilj miofascijalne terapije je da se fascija opusti i rastegne, kako bi se i ostale mišićno –koštane strukture slobodnije kretale. Konstantan pritisak pod miofascijalnim uglom se koristi za dubinsko tretiranje mišićne mase, poznat kao princip miofascijalnog“omekšavanja” mišića.
(slika 2. mišićna vlakna i fascija)
Miofascijalni bolni sindrom potiče i od oštećenja miofascijalnog tkiva. Ova oštećenja se nazivaju triger tačke ili tačke okidači bola. Ove tačke nastaju kad jedan deo mišićnih vlakana ostane u kontrakciji, usled čega nastaju otekline na mišiću. Ako se ne tretira pravovremeno, ove otekline postaju veće. Terapijom triger tačaka opušta se celo bolno područje.